![pict47.jpg [133x193]](pict47.jpg)
Dr. W.M.A.M. van der Lugt |
Wim is geboren op 26-10-1906 te Rotterdam en overleden op 23-07-1970 te Rotterdam in de Daniel den Hoed-kliniek op 63-jarige. Hij is begraven op 28-07-1970 in de crypte van de abdijkerk in het Limburgse Vaals. Hij is zenuwarts (neuroloog) en psychiater in Den Bosch, maar heeft een voorkeur voor de psychiatrie. Tussen de neven Wim en Emmanuël bestaat een boeiende correspondentie, die een leuk inzicht geeft in de hartelijke rivaliteit tussen de Oostzeedijk en Westzeedijk. Eerst gaan de brieven over de achterstallige termijnbetalingen van Wim aan Maan, nu hij hem een grammofoon verkocht heeft. Wim nodigt Maan op zijn beurt uit om een kijkje te komen nemen in zijn Leidse studentenkamer. In september 1927 is er een felle brief over een bepaald boek, dat door Maan aan Wim is uitgeleend, maar door de Leidse student als onzedelijk wordt gekenschetst. Hij maakt zich ernstig zorgen over het zedelijk verval bij zijn neef. Emmanuel heeft onlangs op de Oostzeedijk de gemoederen hoog opgeladen met zijn uitspraken over de nieuwste apparaten, die zijn aangeschaft op de Westzeedijk, terwijl de Oostzeedijk over de aankoop nog een slag om de arm houdt. Vooral het dedain, waarmee Maan beweert :”dat die apparaten doodnormaal zijn bij ons aan de Westzeedijk!” is in het verkeerde keelgat geschoten. Wim heeft na een korte Leidse periode gestudeerd aan de Amsterdamse Universiteit, waar hij promoveerde met een proefschrift over cerebrale ziekten in september 1939, vlak voor de Duitse bezetting van Nederland. Hij trouwt in 1941 in de Maastrichtse O.L.Vrouwe Basiliek met Tonny Rosenmöller, de dochter van de directeur van Vroom & Dreesmann in Maastricht. De bruidsmeisjes zijn Leonie van der Lugt, de jongste zus van Wim, en Els Rosenmöller. De bruidskinderen zijn Lydwien Nieuwenhuis en Cecile van der Lugt. Wim is verbonden aan de St. Willibrordus Stichting in Heiloo en daarom gaan ze wonen in een villa bij de psychiatrische inrichting aan de Hoofdweg. Maar deze wordt door de Duitsers bezet en zien ze zich gedwongen om van september 1941 tot november 1942 in Hotel Bakker in Castricum te verblijven. Vanaf 1 januari 1943 wordt Wim benoemd als neuro-psychiater in Den Bosch aan het Groot Zieken Gasthuis. Hij gaat er met zijn gezin wonen aan de Stationsweg 12. In de tweede helft van 1943 krijgt Wim een ernstig nierziekte en wordt hij opgenomen in het ziekenhuis. Tonny, die in verwachting is, gaat tijdelijk in Maastricht bij de familie Rosenmöller wonen. Daar wordt Raoul op 4 december geboren. In januari 1944 wordt deze woning in Maastricht door de Duitsers in beslag genomen en gaat de familie op 1 februari 1944 terug naar hun woning in Den Bosch. Als hobby heeft Wim een prachtige postzegelverzameling opgebouwd, die hij na zijn pensioen verder wil uitbreiden. Maar helaas is het zover niet gekomen, want een ernstige en ongeneeslijke ziekte openbaart zich einde jaren zeventig. Hij heeft toen samen met zijn vrouw een laatste rustplaats uitgekozen in het mergelcatacombe, die de paters van de Benedictijnerabdij van Vaals beheren. Enige familieleden van zijn vrouw Tonny zijn in deze abdij monnik. Aan het eind van zijn krachten komt hij een week na zijn laatste bezoek aan Lourdes thuis. Binnen een week is hij overleden in de Rotterdamse Daniël den Hoed-kliniek. Van zijn uitvaartdienst is een preek bewaard gebleven, die toen gehouden is door pastoor Lucker. Hij is een zeer gelovige man, die 25 jaar lid is van de Aloude Broederschap van het Hoogheilig Sacrament in Den Bosch. Van deze broederschap bekleedt hij 15 jaar de zetel van de Proost. Wim is getrouwd met Tonny Rosenmöller op 34-jarige leeftijd op 21-08-1941 te Maastricht in de O.L.Vrouwebasiliek. Antonia Anna Elisabeth Maria (Tonny) ROSENMÖLLER is dan 28 jaar oud (08.078) en geboren op 23-01-1913 te Maastricht. Tonny is het derde kind uit het huwelijk van Rudolf Rosenmöller (1881-1971)en Katharina Schlatmann (1884-1953)
Generated by GreatFamily 2.2 update 2